ای پاســـــخ تــــمام اگــــرها و کاش ها
مادر نـــوشته اســـم تـو را روی آش ها
دارد بـــــــرای آمــــــدنت نــــذر مـــی کند
دستش همیشه پر شده از این تلاش ها
مــــــن ردّ پـــــای آمــــدنت را کشیده ام
بــــا رنــــگ های سبز و سپید گواش ها
ما لقمه لقمه نان و نمک می خوریم و بعد -
دنــــیا گــــم ست بـــین بریز و بپاش ها
دیــــن مـــرا دوباره بـــــه بازی گرفته اند
در گـــیرو دار هـــمهمه ها اغتشاش ها
پایان جـنگ های جهانی بدست توست
گــل مــی شود گلوله ی داغ کلاش ها
تنها به عشق آمدنت شعر گفته است
امـــشب مــــداد آبــی من با تراش ها
ای کاش صبح جمعه ی بعدی ببینمت
ای پــــاسخ تمـــام اگـر ها و کاش ها
(سـاجــــــده جــــبار پــــور)